Από τους πρώτους γάμους της φετινής σεζόν και από τους λίγους που είχαμε φέτος στη πόλη μας, στα Τρίκαλα. Θα πρέπει να ομολογήσω πως το αντισυμβατικό φωτογραφικό αποτέλεσμα που είχα από το γάμο τους το καταχάρηκα… λίγο hippster-άδικο βέβαια, αλλά νομίζω εμπνευσμένο από το στυλ του γάμου τους.
Η διαδικασία ξεκίνησε από το σπίτι του Άλεξ, η κατάσταση έμοιαζε λιγάκι με την ταινία “καφές και τσιγάρα” και σαν σκηνικό και σαν διάλογοι, και μάλλον τίποτα δεν θύμιζε πως πρόκειται για προετοιμασία γάμου.
Τρίκαλα, η προετοιμασία του γάμου
Στο σπίτι της Χριστίνας πάλι, οι τέσσερις αδελφές, οι ξαδέλφες και οι υπόλοιπες φίλες νομίζω πως είχαν βάλει στοίχημα να με αποσυντονίζουν, ευτυχώς δεν τα κατάφεραν. Γνωριζόμαστε άλλωστε χρόνια και έχω μάθει να μην πέφτω στην παγίδα τους. Η αλήθεια είναι ότι στο γάμο συνάντησα αρκετούς φίλους και γνωστούς και πολλά αγαπημένα πρόσωπα.
Το πάρτυ, στο ΑΝΑΝΤΙ CITY RESORT το οποίο στο εξής θα αποκαλούμε “Διονυσιακό όργιο” δεν χρειάστηκε να φτάσει μέχρι το πρωί για να κάνει τους καλεσμένους να παρεκτραπούν, λίγο τα coctails, λίγο η διάθεση, λίγο η μουσική του Στέφανου το έκανε εκρηκτικό από την αρχή.
Στη φωτογράφηση της επόμενης ημέρας, η Χριστίνα χρειάστηκε λίγο χρόνο να απελευθερώσει τη γοητεία της, για τον Άλεξ πάλι ήταν ο μοναδικός γαμπρός που δεν είχε θέμα με τα χέρια του. Με αξεσουάρ την κιθάρα του (μέλος των mind the trap, κιθάρα & vocals) είχα την ευκαιρία να το εκμεταλλευτώ φωτογραφικά και να περάσουμε ένα ωραίο απόγευμα αλλά και να κλέψω μια υπόσχεση για μια μουσική βραδιά…
Σας ευχαριστώ, ο φωτογράφος σας Γιώργος Γκότσης.
η τελετή
